|
|
|
 |
ஒலி வடிவத்தில் கேட்க
- Audio Readings by Vijayalakshmi Raja, Texas
 
அன்புள்ள சிநேகிதிக்கு
எவ்வளவு சமாதானம் செய்து கொண்டாலும் மனசு சில நேரம் கொதித்துப் போகிறது; துக்கமும் வேதனையும் பொங்கிக் கொண்டு வருகிறது. ஏன் இந்தச் சோதனையைக் கடவுள் கொடுக்கிறார் என்று தெரியவில்லை. ஒரே பெண். ரொம்ப புத்திசாலி. நன்றாக வளர்த்தோம். படிக்க வைத்தோம். ஆடம்பரமாகக் கல்யாணம் செய்து கொடுத்தோம். ஒரு வருடம் கூட ஆகவில்லை. அதற்குள் வாக்குவாதம், சண்டை என்று எல்லாமே அடங்கி முடிந்து போய்விட்டது. பையன் நேராக இருந்தால் கூட, இந்தப் பெற்றோர்கள் தலையீட்டினால் தான் இத்தனை விபரீதம். பிள்ளையைப் பெற்றவர்கள் தங்களுக்குக் கொம்பு முளைத்திருக்கிறது என்று நினைத்த காலம் எல்லாம் போய்விட்டது. அந்தக் காலம் போல மருமகள் எழுந்து நின்று மரியாதை செய்யவேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறார்கள். தங்கள் பிள்ளைக்கு தினம் விதவிதமாகச் சமைத்துப் போடவேண்டும் என்று நினைக்கிறார்கள். 'மெட்டி போட்டுக் கொள்ளவில்லை, தாலியைச் சின்னதாகச் செய்து போட்டுக் கொண்டிருக்கிறாள். பொட்டு கண்ணுக்கே தெரிவதில்லை. கணவனை, ‘வாடா, போடா' என்று எங்கள் எதிரிலேயே அவமரியாதையாகக் கூப்பிடுகிறாள். நாள், கிழமைகளில் கூட பழையதைப் போட்டுத் திணிக்கிறாள்' - என்று எத்தனை குற்றச்சாட்டு இருக்கிறதோ, அத்தனையும் கேட்டு எங்களுக்கு அலுத்துவிட்டது.
 | | நாலு இடத்திற்கு தாங்களே போய் வருவதால், பெண் குழந்தைகள் சுதந்திரமாக இருக்கக் கற்றுக் கொண்டுவிட்டார்கள். பிறர் அவர்கள் விஷயத்தில் தலையிடுவதை அவர்கள் விரும்புவதில்லை. |  |
இப்படிக்கு
----------- |
|
|
அன்புள்ள சிநேகிதியே,
உங்கள் வேதனைக் குரல் இந்தப் பகுதியைப் படிப்பவர் அனைவருக்கும் கேட்கிறது. அதுவும் பெண்ணைப் பெற்றவர்களுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் பிசையும். நீங்கள் எழுதிய விதத்தைப் பார்க்கும்போது சட்டரீதியாக முடிவுத் தீர்மானம் ஆகியிருக்கிறது என நினைக்கிறேன். இது ஒரு பெரிய விபத்து. மரணத்தைப் போல உடம்பையும், மனதையும் உலுக்கி, உலுக்கித் தளர வைத்து விடும். ஒரே இனம், ஒரே ஜாதி என்று இருந்தாலும், குடும்பத்துக்குக் குடும்பம் கலாசார வேற்றுமைகளும், எதிர்பார்ப்புகளும், அவரவர் அனுபவங்களுக்கேற்ப வேறாகத்தான் இருக்கின்றன. நமக்குச் சரி என்று தோன்றுவது, பிறருக்குப் புரிபடாமல் போகிறது. பிள்ளையைப் பெற்றவர்கள் எல்லோருமே இப்படி இருப்பதில்லை. மாமியாரும், மருமகளும் தோள்மேல் கை போட்டுக் கொண்டு தோழமையுடன் பழகும் குடும்பங்களையும் நான் பார்த்திருக்கிறேன்.
| | ஒரே இனம், ஒரே ஜாதி என்று இருந்தாலும், குடும்பத்துக்குக் குடும்பம் கலாசார வேற்றுமைகளும், எதிர்பார்ப்புகளும், அவரவர் அனுபவங்களுக்கேற்ப வேறாகத்தான் இருக்கின்றன. | |
ஒன்று மட்டும் அடிக்கடி யோசிக்கிறேன். முதன்முறையாக அமெரிக்க விஜயம் செய்பவர்களுக்கு அதுவும் மகன்/மகள் மணம் புரிந்து புதுக்குடித்தனத்திற்குச் செல்லும் பெற்றோர்களுக்கு, என்னென்ன கலாசார அதிர்ச்சிகளை (அதாவது மருமகள்/மருமகன் வாழ்க்கையைப் பொறுத்தவரையில்) எதிர்பார்த்து, ஏன் சகித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஒரு கையேடு (Manual) வெளியிடலாம் என்று தோன்றுகிறது. அது, அடுத்த பகுதியில்.
ஒரே ஒரு வேண்டுகோள். நடந்தது, நடந்து விட்டது. வாழ்க்கையிலோ, மனிதர்களிடமோ நீங்கள் வழிபடும் தெய்வத்திடமோ நம்பிக்கை இழக்காதீர்கள். உங்கள் பெண்ணுக்கு, நீங்கள் எண்ண முடிந்ததைவிட, பிரகாசமான எதிர்காலம் காத்திருக்கலாம்.
வாழ்த்துக்கள்
சித்ரா வைத்தீஸ்வரன் |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|